فراموشی رمز عبور
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
عضویت در سایت
ورود به پنل کاربری
پس از درخواست شما,ایمیلی برای شما به منظور تغییر رمز عبور شما ارسال خواهد شد,لطفا inbox و پوشه اسپم خود را پس از درخواست بررسی کنید
من به عشق جیک جینلهال دیدم ولی حتی با خوندن نقدش هم میگم آنچنان ارزش دیدن نداشت فیلم های فلسفی خیلی بهتری وجود دارن
بنظر من باید خیلی کمال گرا و فلفسه گرا باشی این فیلمو ببینی کلا همه چیزو نمادین بهت نشون میده بدون اینکه بازش کنه یه تکرار فقط…
سلام گفتی چه فیلم چرت پرتی بود بعدش کامنت ها گفتن نقدش بخونین خوندم از زاویه دیگه فیلم گفت قشنگ فیلم جا افتاد چرا اینجوری بود بانقدش بیشتر حال کردم تا خوده فیلم😂
فیلم فیلم عجیبیه همش توی فیلم این حس رو دارید که داره یه موضوعی ازتون پنهان میشه نظر با اسپول داخل ریپلای نوشتم
اول فیلم اشخاص مختلفی که توی اتاق هستن حس متفاوتی به اتفاقی که داره میفته دارن و خب این حس ها در اصل احساست بیننده ای که شما هستید هست توی ادامه میبینم که بازیگر از اوضاع و یکنواختی خسته شده و دنبال یه تنوع و موضوع جدید توی زندگیشه بخاطر همین تصمیم میگره که برخلاف همیشه یه فیلم نگاه کنه ماجرا که ادامه پیدا میکنه سکانس ها بین این دوتا شخصیت جوری عوض میشه که شما جای اون ها رو با هم اشتباه میگیرید در کل پایان فیلم هم گیج کننده و هم واضح بود پیشنهاد می کنم برسی های این فیلم رو بخویند
جیک جینلهال 💙
از اون فیماست ک باید حتما نقدشو خوند من دوست داشتم
از دونی دارکو پیچیده تره؟
تفریق به کارگردانی مانی حقیقی کپی ناشیانه از enemy
اگه میخواین نظر بدین بعد از دیدن فیلم اگر متوجه نشدین حتما نقدشو بخونین بعد نظر بدین چون در غیر اینصورت اگر تحلیل سینمایی بلد نباشین متوجه نمیشین ، ولی بعدش تازه فیلم میاد دستتون که چقدر قشنگ بوده
دقیقا
به نظرم متفاوت ترین و پیچیده ترین فیلمیه که دنیس ویلنوو تا حالا ساخته ،یکی از معدود کارگردان های مدرن هست که برای تک تک سکانس ها وقت میذاره داستان فیلم یه مقدار گنگ و مبهم و پیچیدس و شاید بعد از تموم شدن چیزی دستگیرتون نشه اما خب از اون دسته آثاریه که ذهنتون رو به تحقیق و مطالعه سوق میده و حتما باید تحلیل ها و نقد های این فیلم رو بخونید در کل فیلم درک کامل فیلم های روانشناسی و سورئال مثل این بدون مراجعه به تحلیل های کارشناسی و شناختن نماد ها ممکن نیست
شاید عامه پسند نباشه این ژانر اما به نظرم اگه قرار بود همه ی فیلم ها خط داستانی مشخص و یکنواخت و مشخصی داشته باشند سینما زیبایی خودشو از دست میداد ، فیلم هایی که ذهن انسان رو به چالش میکشه و موضوعات بکر و تازه ای دارند باعث میشن سینما زنده بمونه و امثال کریستوفر نولان و دنیس ویلنوو و …خلاقیت خودشونو به معرض نمایش بذارن در مجموع توصیم اینه که سعی نکنید تو این مدل فیلم ها تمام داستان رو تمام و کمال بفهمید( به قول خود کریستوفر نولان فقط حسش کنید و لذت ببرید)